Het is ongewoon stil in De Minkhof. Handen duwen, trekken, vormen de klei. Een groepje van zes cursisten werkt in opperste concentratie. Als een van hen vastloopt, helpt cursusleider en vrijwilligster Marga Roelofs diegene weer op weg. Gaandeweg neemt de klei de vorm aan van het krabbeltje op papier of de foto die men van thuis heeft meegenomen.
Dat er op De Minkhof veel creativiteit is te vinden, is bekend. Gasten kunnen er bijvoorbeeld schilderen, mozaïeken, handwerken en houtbewerken. Sinds kort is daar het boetseren bijgekomen, een workshop van vier bijeenkomsten op maandag. Het idee is van Marga, zelf liefhebber van het werken met klei. “Ik ben dik tevreden over het verloop. Er zijn hele mooie werkstukken gemaakt en dat terwijl boetseren voor de meeste cursisten nieuw was.”
Een van hen is Nicolien. In haar abstracte beeld herken je een vrouwenfiguur met twee kinderen. Ze gaat helemaal op in haar werk. “Ik vind het ontzettend leuk om te doen, vergeet alles om me heen.” Als het beeld klaar is, zet ze het zeker in de woonkamer. Een knappe prestatie als je je bedenkt dat dit de eerste keer is. De asbak die ze als kind op school maakte, niet meegerekend.
Zonnebloem
Jo vindt het fijn om iets te maken ‘waar je wat aan hebt’. Hij is bezig met het uitsnijden van een zonnebloem uit een dikke plak klei. Hij maakt een serie bloemen voor op zijn balkon. “Ik heb veel vrijwilligerswerk gedaan maar ik ben nu op een punt gekomen dat ik het teveel voor me wordt. Ik ben aan de andere kant van de streep terecht gekomen. Het leuke van De Minkhof is dat het aanbod heel breed is. Ik haal de krenten uit de pap en heb me ingeschreven voor deze cursus, de paasbrunch en gisteren voor het stamppottenbuffet.”
De werkstukken worden gemaakt op handige draaiplateaus, gemaakt door vrijwilliger Martien in de werkplaats. Hij heeft ook de spatels en andere gereedschappen gemaakt. Marga vindt deze samenwerking superfijn. Dat vrijwilligers elkaar onderling helpen vindt ze hartverwarmend. Een win-win-situatie waardoor je de kosten laag houdt.
Voor Annie lijkt boetseren haar tweede natuur te zijn. Vorige week heeft ze de kop van Sjors, het hondje van haar dochter, bijna levensecht vereeuwigd. Een foto van het werkstuk kwam terecht op Facebook en iedereen had het over Sjors. Haar nieuwe project is een dikke dame die bevallig achterover leunt. Als Annie twijfelt over de verhoudingen geven andere cursisten hun mening. Zo leren de cursisten van elkaar.